Skip to main content

Single, niks mis mee......

Een paar maanden geleden zat mijn zoon bij mij uit te huilen omdat zijn langdurige relatie was beëindigd. Mijn zoon is 40 en nu dus weer single.

Na verloop van tijd merkte ik dat menigeen in mijn omgeving goedbedoelde adviezen wilde geven of dat het vragen opriep, want je moet toch op die leeftijd wel gesettled zijn. Soms werden er ook opmerkingen gemaakt in de trant van ‘Waarom is hij nog alleen’, ‘Ach, de juiste komt nog wel’,  ‘Hé, hij is zo leuk’ of ‘Misschien is hij te kritisch’.

Inmiddels weet ik dat mijn zoon weer op zoek is naar een vriendin. Hij vertelt mij dan ook regelmatig dat hij weer iemand ontmoet heeft via Tinder. Het lijkt mij niet de ideale manier om zo de juiste te vinden, volgens mij gaat iedereen er vanuit de perfecte mach te vinden met het juiste uiterlijk. Vaak krijg ik wat foto’s te zien en soms geef ik dan ook aan dat hij misschien minder kieskeurig moet zijn, het gaat tenslotte toch meer om het innerlijke. Uit die paar foto’s en een klein tekstje kun je moeilijk zien wat voor persoon het is.

Ook probeer ik hem mee te geven dat het leven alleen net zo mooi kan zijn, dat hij de situatie mag accepteren zoals hij nu is.  Dat hij nu kan gaan voor zijn passies, genieten van het leven en zelf kan uitmaken welke personen op dit moment belangrijk zijn in zijn leven, in plaats van dat alles rond die ene ware draait.

Gewoon lekker je eigen leven bepalen, dat is het mooie van single zijn en daar is helemaal niks mis mee!

L.O.E.S.

17 juli 2020

Geen reacties