Tijdens de Nationale Herdenking op 4 mei herdenken we, door om 20.00 uur twee minuten stil te zijn, de burgers en militairen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. In oorlogssituaties en bij vredesmissies. Voorheen was dat een minuut. De eerste dodenherdenking werd gehouden op 9 mei 1945. Tot 1961 had de herdenking alleen betrekking op de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Het besluit om de Nationale Herdenking altijd plaats te laten vinden op 4 mei, ongeacht de dag van de week, is in 1968 door de regering genomen.
In ons digitale tijdperk zullen we allemaal wel regelmatig merken dat ‘het mobieltje’ een belangrijke plek in het sociale verkeer heeft ingenomen. Een bijzonder initiatief van de gezamenlijke telecomproviders is het verzoek om op 4 mei om 20.00 uur ook je mobieltje uit te zetten. Ik juich het toe!
Zelf ben ik eens naar de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam geweest. Ik wilde dat al langer maar door de beelden die ik al vele malen op t.v. had gezien benauwde het beeld van de enorme mensenmassa mij wel een beetje. Dit is misschien wel herkenbaar. Het idee dat je wordt ‘plat gedrukt’ en er toch niets van mee krijgt. Maar niets is minder waar. Mensen komen daar allemaal met eenzelfde doel. Het was een bijzonder mooie ervaring om hierbij aanwezig te kunnen zijn. De twee minuten stilte waren ‘oorverdovend’. Wat ik om me heen voelde was een diep respect, verbondenheid en oprechte emotie. Jong en oud, verschillende culturen, arm of rijk; op dat tijdstip, op die plek maken geloof, ras of huidskleur niets uit. Wat zou het mooi zijn als iedereen dat overal op de wereld, alle dagen van het jaar, elke seconde van het uur zou mogen ervaren.
