Opgelucht…….
Vanmorgen belde een vriendin met de vraag of ik me zou laten inenten, waarop ik antwoordde dat ik het nog niet zeker wist. Ik had even geen zin in een oeverloze discussie, maar ik dacht bij mezelf: hoe sneller hoe beter als iedereen ingeënt is. Toch stelde zij mij de vraag; ‘maak jij je dan geen zorgen?’
Vervolgens kreeg ik al haar bedenkingen te horen en die had ik inmiddels zo vaak gehoord of gelezen. Op dat moment merkte ik dat ik de discussies over het coronavaccin net zo beu was als het coronavirus zelf. Eigenlijk durfde ik haar niet eens te vertellen dat ik heel opgelucht was met de vaccinatie-oproep die ik al ontvangen had. Ook durfde ik haar niet te vertellen dat het voor mij een gevoel gaf dat er licht aan het einde van de tunnel was. Ik denk dat ik me met een vaccin veel minder kwetsbaar voel en overal lees je dat je het virus na gevaccineerd te zijn niet meer kunt overdragen.
Het afgeschermde bestaan van het afgelopen jaar is bij mij een soort van routine geworden. Net als bij heel veel mensen ben ik dat voorzichtige gedoe zo zat dat ik er bewust al wat anders mee omga. Maar na mijn inenting zal ik natuurlijk op blijven passen voor de niet ingeënte mensen om me heen.
Ook lees ik berichten dat je na de vaccinatie nog bijna veiliger moet leven dan daarvoor. De eerste drie weken doet het vaccin nog weinig en na de tweede prik ben je pas voldoende beschermd. Gisteravond werd er in een praatprogramma door een viroloog verkondigd dat je na de 2e prik voor 60 tot 80 procent beschermd bent, dus moeten we voorzichtig blijven en moeten we vooral onze levensstijl niet veranderen.
We moeten nu maar hopen dat iedereen open staat voor een vaccinatie en dan snel aan de beurt is geweest. Pas dan kunnen we weer met z’n allen opgelucht ademhalen. Snel op weg naar een zo goed als normaal leven.
L.O.E.S.
20 april 2021
